Associazione Culturale Ballincontrà

le tradizioni popolari diventano emozioni

Stiani

Me popà me diseva che stiani,
da quanto poareti e pieni de afani,
sui canpi se rancurava anca el strame,
e casa se pativa tanto la fame.

El se ricorda tutti intorno a tola,
dove gera picà via na renga da sola,
cussì pociando ne l’oio co la poenta,
la pansa podea star un fià contenta.

De festa i beveva du goti de chel bon,
e al posto dea renga i pociava sol scopeton.
Anca se i vestiva de strasse con calcossa in testa,
i se contenteava de poco par far na gran festa.

I nostri pàri i gà vissudo na vita de stenti,
ma, i nè dise, che i gera senpre contenti,
ricordarse desso de tuti quei boni oduri,
ghe senbra de aver magnà come dei siuri.